Я вярнуцца не магу,
Душу труціць чамярыца.
Як жабрак той на рагу,
Мушу зь лёсам прымірыцца.
Хай гараць надзей агні,
Загаіцца рана з болем.
У крывавай калатні
Перажыта значна болей.
Ня сумуй, чакай мяне!
У растаньні лучыць згода.
Навальніца праміне,
Улагодзіцца пагода.
I тады з табой ізноў
На прасторы я зайграю,
Каб нязгасная любоў
Галасьней сьпявала Краю.
Шчэ ня скончана вайна
Пачуцьця, ідэй і думак...
I таму – ты там адна,
А са мной дарожны клумак.
20.X.1946.
|
|
